"Dorosłe dzieci alkoholików" J.G. Woititz to chyba najpopularniejsza i najbardziej rozpowszechniona na świecie książka na temat problemów dorosłych dzieci alkoholików. Pierwszy raz przeczytałam ją kilkanaście lat temu. Po jej przeczytaniu byłam przekonana, że skoro już wszystko wiem, to teraz wszystko się zmieni i moje życie będzie wyglądać inaczej. Problemy znikną lub same będą się rozwiązywać, a ja będę beztrosko cieszyć się życiem... Rzeczywistość jednak zweryfikowała to przekonanie i okazało się, że wiedza nie wystarczy, żeby coś się zmieniło. Wiedza to dopiero początek drogi i tak naprawdę jej najłatwiejszy etap. Wiedza o sobie, to nie egzamin na studia wg zasady "3xZ" (zakuć, zdać, zapomnieć). To wiedza, z której trzeba się nauczyć korzystać, a to czasem wymaga lat pracy, popełniania tych samych błędów i wyciągania z nich nauki. Poza tym wiedzę zdobywamy na poziomie świadomości, a nieświadomość, kiedy dochodzi do głosu niestety najczęściej nie ma do niej dostępu. Wdrożenie tej wiedzy w życie i pokonanie wszystkich swoich "wewnętrznych sabotażystów" wykształconych w przeszłości to często lata ciężkiej i momentami bardzo bolesnej pracy. W moim przypadku była to intensywna grupowa terapia DDA oparta głównie na psychodramie, oraz wiele lat indywidualnej terapii psychoanalitycznej i analizy jungowskiej. Z perspektywy czasu mogę stwierdzić, że zmiana z całą pewnością jest procesem, który wymaga czasu i nie da się przewidzieć jaki to będzie czas. W każdym przypadku jest to sprawa indywidualna, jednak ćwiczonych i utrwalanych przez wiele lat nawyków, przekonań i zachowań nie da się zmienić z dnia na dzień. Wg C.G. Junga człowiek rozwija się całe życie i rozwój ten odbywa się po spirali. Nawet jeśli w trakcie tej pracy popełniamy te same błędy i odbijamy się ponownie od tej samej ściany, to nawiązując do metafory rozwoju po spirali, odbijamy się już w innym miejscu, z innym poziomem wiedzy, doświadczenia i z większymi umiejętnościami wyciągania wniosków. Każdy upadek czegoś nas uczy, z czasem jest ich coraz mniej i szybciej się podnosimy nie tracąc sensu życia i nie wracając już do tego co było.
Odkrywanie prawdziwego siebie to najważniejsze zadanie jakie mamy w życiu, a jeśli ten obraz nas samych został w przeszłości okrutnie zniekształcony, to tym bardziej jest to niezbędne, żeby po prostu móc normalnie żyć i realizować w pełni swój potencjał. Nie jesteśmy odpowiedzialni za krzywdy wyrządzone nam w przeszłości, ale jesteśmy odpowiedzialni za siebie w dorosłym życiu i ta praca, nawet jak czasem jest ciężka i czasem musi trwać wiele lat naprawdę jest tego warta.
10.06.2023r. odbył się Webinar, w trakcie którego rozwinęłam temat "Trybów" DDA i o każdym opowiedziałam parę słów. W odpowiedzi na pytania uczestników i osób, które chciały, ale nie mogły w tym terminie uczestniczyć zamieszczam link do prezentacji na Youtube:
Ćwiczenie, o którym mowa w prezentacji do pobrania tutaj:
O obsesyjnej lojalności można przeczytać tu:
Cechy (tryby) DDA na podstawie książki: "Dorosłe Dzieci Alkoholików" J.G.Woititz:
